Σχόλιο
Για πολλά χρόνια εργασίας σε εργοτάξια, μπορώ να υπενθυμίσω αρκετές περιπτώσεις όταν το κεραμικό τούβλο παρουσίασε δυσάρεστες εκπλήξεις:
1. Στην παραγωγή τοίχου προσώπου το χειμώνα, μερικά από τα αντιδιαβρωτικά πρόσθετα στο κονίαμα (ποτάσα, ουρία) απορροφώνται από το τούβλο, μετά το οποίο εμφανίζονται στην πρόσοψη με τη μορφή εξανθρακώσεων, τα οποία δεν είναι εύκολο να καθαριστούν αργότερα.
2. Το ανάγλυφο τοιχοποιίας, πολύ αγαπητό από τους αρχιτέκτονες (αυτό είναι όταν ξεχωριστά κομμάτια προεξέχουν από το επίπεδο του τοίχου), συχνά προκαλεί ατμοσφαιρική υγρασία για να μπει μέσα στα κενά του τούβλου. Το χειμώνα, το νερό τραυματίζει φυσικά το μπροστινό στρώμα.
3. Τώρα, τα περισσότερα κεραμικά τούβλα κατασκευάζονται σε πρότυπα ευρώ, σε εισαγόμενες γραμμές παραγωγής. Είναι υψηλής ποιότητας, αλλά ακριβό. Θέλοντας να εξοικονομήσει χρήματα, ο κύριος του έργου συχνά μετατρέπεται σε φτηνό τούβλο κλίνκερ, το οποίο γίνεται με τον παλιό τρόπο και καίγεται με άνθρακα. Στη δεκαετία του '90, είχα ένα τέτοιο εργοστάσιο και, παίρνοντας αυτό το τούβλο, ο οικοδόμος πρέπει να δώσει προσοχή στο χρώμα του:
• Το τούβλο υψηλότερης ποιότητας, με την προσθήκη μπλε κεραμικής, έχει έντονο κόκκινο-καφέ χρώμα.
• Η κυριαρχία του καφέ, θα πρέπει να πει ο οικοδόμος ότι το τούβλο είναι ημιτελές. Κατά συνέπεια, έχει χαμηλή αντοχή και αντοχή στον παγετό.
• Μπλε τόνους - αυτό είναι ένα κάψιμο, το οποίο οδηγεί σε παραμόρφωση και ρωγμές τούβλων.
• Η κίτρινη κηλίδα δείχνει ότι δεν υπάρχει αρκετός πηλός στη σύνθεση του, χωρίς τα οποία τα χαρακτηριστικά του μπορεί να μην αντιστοιχούν στα χαρακτηριστικά που αναγράφονται στο πιστοποιητικό προϊόντος.
Τιμημένος οικοδόμος της Ρωσίας S. Mironenko
